5 maanden geleden waren we in Ierland. Hoe kijken we daar nu op terug? Wat hebben we ervan geleerd? Wat gaan we anders doen?
De bepakking
Het belangrijkste wat anders moet, is onze bepakking. We hebben teveel kilo’s bij ons. Met name Linda wil in aantal kilo’s flink omlaag. Ben heeft alle bergen in Ierland kunnen tackelen. Linda moest vaak afstappen en haar fiets vooruit duwen. Dat is nog zwaarder dan in de lichtste versnelling de berg omhoog fietsen. Maar als je tot stilstand komt, moet je toch echt afstappen. 😉
Het noodrantsoen aan eten wordt beperkt tot het minimum. Het is immers een noodrantsoen. Dus voor 1 dag eten is voldoende. Comfortabele opvouwbare stoeltjes blijven thuis. Een deel van de bepakking van Linda zal Ben voor zijn rekening nemen. Die gaat dus helaas niet in kilo’s achteruit. Ben heeft nu alle grote tassen en Linda alle kleintjes.
De Vakantiefietser heeft de kettingbladen van onze fietsen omgewisseld. Hierdoor kunnen we gemakkelijker bergop fietsen. Bergafwaarts gaat dan iets langzamer, maar who cares? Soms fietsten we met meer dan 70 kilometer per uur de berg af. Iets minder snel is prima en ook minder gevaarlijk.
Noodzakelijke rustdagen
Na 6 dagen fietsen, moet je echt een dag rust nemen. In Ierland hadden we te maken met een tijdsdruk. Op 3 september (na 30 dagen fietsen) moesten we om 21 uur inchecken op de boot. Van te voren in Nederland hadden we bedacht om na 1 week fietsen 1 dag te rusten. Daar hebben we ons niet aan gehouden. We hebben 30 dagen non-stop gefietst. We hadden beiden het gevoel dat we liever zo snel mogelijk in de buurt van de boot wilden zijn. Daarnaast zit je na een aantal dagen in zo’n lekkere flow dat je eigenlijk niet een dag wilt rusten. Wat waren we bekaf na die 30 dagen.
En dan wil het toeval dat je op de 27e dag een heel leuk stel ontmoet die je uitnodigt om te overnachten in de Greenway Manor hotel. Vervolgens ga je op jouw geplande rustdag (dag 28) gezamenlijk nog een leuk rondje fietsen (de bedoeling was 10 mile, maar het werd toch 60 km). Op aanraden zijn we op dag 29 nog naar Wexford gefietst. Dat was de kortste omweg naar Rosslare Harbour.
De week na thuiskomst in Nederland kwam de man met de grote hamer. Onze lichamen waren nog helemaal afgesteld op dagelijks 70 kilometer fietsen. We zijn beiden nog een tijdje moe en futloos geweest.
Op onze wereldreis hebben we natuurlijk geen tijdsdruk. Behalve als ons visum afloopt. 😉 Maar goed…dan betalen we een boete aan de grens. We gaan ons niet haasten, hebben we afgesproken. Na 6 dagen zullen we zeker een dag rust nemen. Dan hebben we ook tijd om onze foto’s en video’s te bekijken en te editen, te werken aan onze nieuwe blog, skypen met familie en onze spieren even een moment rust te gunnen. Wanneer we een langere tijd rust nemen of vakantie nemen, laten we afhangen van het weer en de locatie.
Slapen en eten
Je hoeft je geen zorgen te maken over de slaapplek van de volgende dag. Na 5 keer aanbellen bij mensen thuis hadden we een slaapplek gevonden. Maar we zijn hierin nog wel een beetje terughoudend als er in de buurt een camping aanwezig is. Het is handig om rond een uur of 15 boodschappen te doen voor het avondeten. Aangezien je niet weet waar je slaapt die nacht, is naar bed gaan zonder een volle buik geen pretje. Zeker niet als je die dag veel kilometers hebt gemaakt.
Bagage vastmaken op de fiets
De Exped straps om onze bagage vast te maken, zijn geen succes. De straps veroorzaken gaten in onze waterdichte Duckit-Pro tassen. We gaan de straps vervangen door snelbinders van Tubus. Linda heeft nog een extra Clear Cube van Exped gekocht om snel wat kleding of andere spullen bij de hand te hebben.
Natte voeten
Om droge voeten te houden bij regen hebben we diverse opties geprobeerd. Niets houdt 5 uur in de regen fietsen tegen. Zelfs met de waterdichte sokken van SealSkinz kregen we natte voeten. We hebben nu nog de stille hoop dat de AGU Quick bike boots een oplossing kunnen bieden. Zodra we deze getest hebben, laten we het jullie weten. Als jij nog tips voor ons hebt om droge voeten te houden, horen we dat graag!
Andere kleine aanpassingen
De wereldbol achter op Linda’s fiets is een paar keer los geraakt door de harde wind. We hebben er nu een net omheen gespannen die we met karabiners aan het bagagenetje vastmaken.
De plastic haken van het bagagenetje raak je gemakkelijk kwijt. Deze hebben we vervangen door karabiners.
In Ierland merkten we dat beide fietsen last hadden van shimmy-en. Dit is een trilling waardoor de fiets niet stabiel aanvoelt. Om shimmy-en te verhelpen heeft de Vakantiefietser op het balhoofd van de fiets van Ben een Cane Creek Viscoset geplaatst. Alhoewel Ben’s fiets achter zwaar bepakt is, werkt dit perfect. Omdat Linda nu minder gewicht heeft op haar achterdrager, is ook bij haar het shimmy-en verdwenen. Toch wordt ook bij haar de Cane Creek Viscoset binnenkort gemonteerd. Als we straks lange stukken onbewoond gebied moeten afleggen, wordt ieders bagage verzwaard met de 4 waterzakken van elk 8 liter van Hydrapak.
De Brooks zadels waren zeer comfortabel. Na 2 weken, was fietsen met een zeembroekje niet meer nodig.
Tijdens onze wereldreis zetten wij de statistieken op onze website. Dit is het overzicht van Ierland.
