Net als in Noorwegen hebben ook in Zweden en Denemarken de meeste huizen vaantjes in de tuin. Het ziet er mooi uit en geeft een bepaald soort vriendelijkheid aan een land.
De westkust van Zweden
We gaan zuidwaarts langs de westkust van Zweden van Strömstad naar Helsingborg. In Tanumshede bekijken we de 3.000 jaar oude rotstekeningen. We kunnen er met de fiets naartoe. Dat is fijn! Bijzonder dat deze tekeningen zo goed bewaard zijn gebleven.
Kattegattleden
Vanaf Göteborg fietsen we op de Kattegattleden. Een fietsroute van 390 km die ons verder naar het zuiden tot in Helsingborg brengt. Deze route werd in 2018 door “Fiets- en Wandelbeurs” uitgeroepen tot fietsroute van het jaar.
De eerste 200 km zijn niet echt spectaculair, maar bij Mellbystrand gaan we een groot natuurgebied in. Het mooiste deel van de Kattegattleden tot nu toe. De laatste 100 km zijn dan ook erg fraai. We fietsen bijna de hele dag door de natuur en langs vele stranden.
Ochtendduik
Bij Varberg zien we een paar mensen die een ochtendduik nemen. Wij noemen ze “the die-hards“. De watertemperatuur is 17 graden en vooral op bewolkte dagen is zo’n ochtendroutine behoorlijk uitdagend. In Sønder Vorupør doen we 1 ochtend mee met deze "gekke" mensen. De watertemperatuur is inmiddels gedaald tot 14 graden. We hebben het geluk dat we onze duik op een ochtend met zonneschijn nemen. We gaan twee keer ongeveer 1 tot 2 minuten de zee in. Terug bij onze homestay nemen we een warme douche. Dit voelt goed!
Denemarken
De route naar Kopenhagen is prachtig. We gaan langs de zee en door de bossen. De stad zelf is druk met opvallend veel fietsers. Velen zoeven heel snel voorbij en schampen ons net niet op de smalle fietspaden.
Laat de winter maar komen
Bij fietsenzaak RenCykel in Kopenhagen halen we een pakketje op. De eigenaar heeft ons enorm geholpen door zijn postadres aan te bieden. We hadden wat problemen met Linda’s donsjasje. Sinds we in Polen zijn, proberen we onder garantie een oplossing te vinden. Omdat we altijd onderweg zijn, moeten we bepaalde zaken heel zorgvuldig plannen. Vooral spullen die naar ons toegezonden moeten worden.
Eilandhoppen
We zijn weer bijna bij de zee wanneer we nog enkele eilanden oversteken. Waar je ook heen gaat in Denemarken, je bent slechts 50 km verwijderd van de zee. De uitzichten zijn mooi. Bij Rørvig zien we aan beide kanten de mooie blauw / turquoise zee.
De westkust van Denemarken
Na een bezoek aan de vuurtoren in Hanstholm, fietsen we door het 1e Deense Nationale Park Thy. We genieten van de natuur en de verkeersluwte. Overal om ons heen zien we duinen en soms gaan we door wetlands en bossen. De combinatie is briljant.
De vuurtoren van Bovbjerg biedt een goed uitzicht op zee. De ruige duinen zijn werkelijk adembenemend. In de wetlands zien we veel trekvogels. Daarom wordt dit gebied ook wel de vogelfjorden genoemd. We namen de 30 km lange fietsroute langs de Ringkøbing Fjord. Deze route is aan te raden: geen auto's, alleen maar natuur. In Nørre Vorupør nemen we nog een kijkje in het kleine vissersdorpje. Er liggen veel boten op het strand.
Homestays
Al fietsend door Zweden en Denemarken zijn we elke dag bij locals welkom om een nachtje te logeren. Sinds we in Noorwegen weer bij mensen aankloppen om te vragen voor een plekje voor de nacht, hebben we altijd het geluk lieve mensen te ontmoeten die ons willen helpen.
Homemade
Het is heerlijk om uitgenodigd te worden voor een familiediner. We genieten van verse groenten uit de tuin en proeven traditionele recepten. Vaak krijgen we van onze hosts nog iets mee voor onderweg. We zijn de tel kwijt van de homemade potten jam. Soms was het te veel van het goede en hebben we vriendelijk bedankt voor al dat lekkers.
“Je kunt niet altijd krijgen wat je wilt”
Bij onze homestays krijgen we altijd wat we nodig hebben. Een plek om onze kleren te wassen, een plek om 2 nachten te blijven als het regent, een oven om te gratineren, goede wifi op onze social media dag. Een grote “Dankjewel” aan al onze hosts voor hun gastvrijheid en vriendelijkheid.
Terugkomen op een besluit
Veel mensen zijn verrast als we bij hun aankloppen. Vaak weten ze even niet wat ze moeten zeggen. Maar meestal zijn we welkom bij het eerste huis waar we vragen of ze een plek voor ons hebben.
Sommige mensen zeggen “Nee” of “Misschien” en sommigen hebben meer tijd nodig. De mensen die terugkomen op hun besluit zijn memorabel. Ze gaan naar ons op zoek met de auto of op de fiets en bieden ons alsnog een kamer aan voor de nacht. Is dat niet fantastisch? Dit gebeurde onder andere in Denemarken. Terwijl we bij andere mensen aankloppen, stopt er een auto achter ons. Linda herkent de chauffeur. Twintig minuten geleden stonden we voor zijn deur. Hij heeft ons verzoek met zijn vrouw besproken en we zijn welkom om een nacht te blijven.
