Op de veerboot van Victoria naar Port Angeles begroet de eerste walvis ons. Bij de grens is het ontvangst minder hartelijk. We krijgen een visum voor 3 maanden. De agent die Ben helpt, zegt dat hij, na het verlaten en opnieuw binnenkomen bij de Mexicaanse grens, nog eens 3 maanden kan krijgen. Die van Linda is “not so amusing”. Hij zegt: "Probeer dit niet nog een keer. Het visa waiver program is hiervoor niet bedoeld. "
"Je moet naar huis."

Het krijgen van verschillende info is vervelend, maar deze onzekerheden horen bij het avontuur. Wij gaan gewoon mee met de wind. Cross country VS doen we op het einde van onze wereldreis. De plannen zijn bijgesteld: Mexico, we komen eraan! We moeten ook toegeven dat we toe zijn aan meer avontuur: een andere taal, cultuur, natuur, eten en drinken.

Hier aan de kust
Via Olympia bereiken we de westkust van de VS. Terug bij de Stille Oceaan trakteren we onszelf op de eerste oesters bij Jetty Fishery in Rockaway Beach.

Neskowin Ghost Forest
We proberen een glimp op te vangen van de overblijfselen van een oeroud sitkasparrenbos. Locals zeggen dat we het bos nog niet kunnen zien omdat het vloed is. In de middag keren we terug voor een strandwandeling.

Het spookbos ziet er door de mist nog mysterieuzer uit. De stronken zijn mogelijk het gevolg van een aardbeving die de bomen abrupt liet zakken. Vervolgens werden ze bedekt met modder van aardverschuivingen of puin van een tsunami. Veel van de stronken zijn meer dan 2000 jaar oud. Ze kwamen weer tevoorschijn uit het zand bij een storm tijdens de winter van 1997.
Walvissen spotten
Als we bij Depoe Bay aankomen, proberen we nog wat walvissen te spotten. In de zon kijken we een uur naar de oceaan. We zien een zeeleeuw, de rug van een walvis en heel veel stoomwolken van uitademende walvissen.


Oregon kust
De route langs de kust van Oregon is fantastisch! De rotsen in de zee waren vroeger land. Na duizenden jaren blijven alleen de sterkste rotsdelen over. We bekijken Face Rock, Elephant Rock en Table Rock. Het is hier zo mooi!


Geen wonder dat jaarlijks 6.000 fietsers deze kust passeren. Duizend van hen bezoeken Bike Newport. Wij ook. Het is een geweldige plek voor fietsers om even te relaxen. Je kunt hier ook een warme douche nemen en de was doen.



Hallo Californië!
We nemen een vrije dag als voorbereiding op de heuvels om de Redwoods te bereiken. Zodra we Crescent City verlaten, zijn we in het Redwood National and State Park. We zien voor het eerst een Sequoia sempervirens. Het zijn inderdaad reuzen!


De Avenue of the Giants in Humboldt Redwood State Park, een route door de bossen met allemaal gigantisch grote Redwoods om ons heen, is geweldig. Het seizoen is afgelopen, dus er is nauwelijks verkeer. De bossen hebben iets magisch. Bijna spiritueel.
We worden één met de natuur.

Een onverwachts bezoek aan Yosemite
We logeren een week bij familie van vrienden in Sonoma. Samen met Dean en Shirley gaan we naar Yosemite. Het is bedekt met sneeuw. De regen van vorige week kleurde het nationale park wit. Het ziet er verbazingwekkend mooi uit!


San Francisco baby!
We hebben de Golden Gate Bridge vaak op tv gezien en nu zijn we hier zelf. Het is bijna niet te geloven dat we al zover gefietst zijn en nu deze brug oversteken. De International Orange kleur is prachtig.


A little Taste of Rome op de Golden Gate Bridge. We vieren onze mijlpaal van 30.000 km.


Museum of Fine Arts, Fisherman's Wharf en The Painted Sisters
Thanksgiving
We hebben nog nooit Thanksgiving gevierd. Nu zitten we zelfs twee keer aan een heus Thanksgiving diner. Brent en Sandy, vrienden van David en Fiona die we in Bodega Bay hebben ontmoet, nodigen ons uit voor een diner met een reuze kalkoen in Santa Cruz.
De zoon van Dean’s broer, AJ en zijn vrouw Ali vieren Thanksgiving met familie en vrienden op Campground San Simeon. Ook daar zijn we uitgenodigd. Om op tijd te aan te komen, fietsen we meer dan 100 km met 1.500 hoogtemeters in één dag.
Kamperen op Kirk Creek Campground

We ontmoeten Ali, AJ, John en Kay en nog veel meer vrienden en zijn net op tijd voor de cirkel van dankbaarheid. Iedereen mag zeggen waar hij/zij dankbaar voor is. Wij zijn dankbaar dat we hier zijn en onze eerste echte Thanksgiving met deze lieve mensen mogen vieren. We zijn ook dankbaar voor onze wereldreis op de fiets. En bovenal zijn we dankbaar voor alle mensen die we ontmoeten.
Eerst dachten we dat de wereldreis vooral zou gaan over de plekken die we zien, maar het zijn de mensen die we ontmoeten die onze reis zo speciaal maken. Overal waar we komen, zijn de mensen heel gastvrij. We zijn elke dag welkom als we aankloppen en vragen om een plek voor de nacht. Deze video van ons avontuur had zonder hen niet bestaan.
De volgende dag maken we ook kennis met de rest van de familie bij Ali’s winkel Frame Works in San Luis Obispo. Allard, Hannah en haar moeder Anna uit San Diego zijn ook op bezoek. Het is één grote familie en we zijn blij om ze allemaal wat beter te leren kennen. Dank jullie wel!
Plaatselijke krant
Soms nemen mensen de moeite om ons verhaal in een plaatselijke krant te krijgen. Wij waarderen dit enorm omdat het helpt om meer mensen te informeren over onze reis. En het is altijd leuk om een journalist over onze wereldreis te vertellen.
Dit artikel is gepubliceerd in the Newport News Times in Oregon. Dank je wel Lucinda en Jeff voor het delen van ons verhaal.





Comments