top of page
  • Writer's pictureXPLORid

Ik wil naar Amerika!

Op 20 maart testte Linda positief op Covid-19. We mochten niet aan boord van de Queen Mary 2. Vijf weken later worden we alsnog overweldigd in luxe en stijl op deze ocean-liner. We zijn klaar voor de transatlantische oversteek.

Al het personeel verwelkomt ons aan boord en onze stateroom is perfect. Binnen 7 dagen zijn we in New York. Vanaf ons balkon aan de linkerkant van het schip kunnen we het Vrijheidsbeeld zien. We hebben er zin in!


Roeien met de riemen die we hebben

Voor ons is de Queen Mary 2 “gewoon" een manier om de Atlantische Oceaan over te steken.

We hadden liever 'n zeilboot of vrachtschip genomen.

Maar zoals altijd, roeien we met de riemen die we hebben. Ondertussen genieten we met volle teugen van deze once in a lifetime ervaring.

“Morgen is formeel”

Dineren in restaurant Britannia is alsof je naar een sterren restaurant gaat. Al het personeel staat in de rij als we binnenkomen. Het eten is erg smaakvol.


Er zijn twee gala-avonden. De eerste slaan we over omdat we alleen fietskleding hebben. In plaats daarvan houden we ons eigen feestje op ons balkon onder het genot van een flesje mousserende wijn.

We dineren liever in het restaurant in plaats van naar het buffet te gaan, dus sluipen we op de tweede gala-avond naar binnen in de beste outfit die we kunnen verzinnen. We dragen onze zwarte fietsvesten en -broeken met sokken in sandalen. Niemand die er iets van zegt.


Om een beetje balans te vinden in al dat eten, gaan we twee keer per dag 1 uur naar de sportschool. Dat houdt ons enigszins fit.

Ruige zeeën

Op de vierde dag van onze oversteek zijn de zeeën ruw, maar het schip blijft redelijk stabiel. Elke dag om 12 uur is er een bericht van de kapitein. Nu weten we waarom we geen schip naar Halifax konden vinden.

In deze tijd van het jaar moet een meer zuidelijke koers worden aanhouden om ijsbergen te vermijden.

Land in zicht

De dag voordat we van boord gaan, zien we al enkele meeuwen. We naderen de kust. New York, we komen eraan! De tijd vloog heel snel voorbij. Sneller dan we hadden gedacht. Gaan we dit nog een keer doen? Als we geen zeilboot of vrachtschip kunnen vinden, is dit zeker een zeer goede optie.

Verrazzano-Narrows Bridge


Slow travel

Het mooie van varen in plaats van vliegen naar New York, is het passeren van het Vrijheidsbeeld. Dan zien we ook de skyline van Manhattan. En dat allemaal tijdens zonsopgang. Magisch!


Met onze volgeladen fietsen gaan we 's ochtends vroeg van boord in Brooklyn. Nog een hele dag om sightseeing te doen in Brooklyn en Manhattan. We zijn helemaal niet moe. Op het schip hebben we ons geleidelijk kunnen aanpassen aan de nieuwe tijdzone.

Queensboro Bridge


New York

Elke wolkenkrabber met daarnaast veel bomen en groen is bijna kunst op zich. We genieten van de architectuur en de levendigheid van de Big Apple. De vele imposante huizen met mooie opgangen en brandtrappen aan de voorkant. Overal zien we reclames met grote en luide letters die je van alles proberen te verkopen.

Empire State Building


Fietsen door Central Park is bijzonder. Het is zondag en het is heel mooi weer, alle New Yorkers zijn buiten.

Mr Blue Sky en Mrs Sunshine staan in de spotlight.

We hebben leuke gesprekken met voorbijgangers. Soms nodigen ze ons uit voor een gezellige avond of om te komen logeren.

Nieuwe vrienden

Zo ontmoeten we Matt & Stacey. We hebben een gezellige avond. We praten maar door en het voelt alsof we al heel lang bevriend zijn. Ook maken we veel gebruik van de Warmshowers cammunity. Bedankt Matt & Stacey, Meighan, Peter & Florence, Malcolm, Mike, Taylor & Eve, Jack & Beth, Nancy & Tim, Steve & Elaine en Gérard voor de eerste mooie dagen in de VS. We zullen jullie nooit vergeten.

Gemengde culturen en klassen

Vanuit Brooklyn fietsen we helemaal naar het voormalige huis van Louis Armstrong en de Unisphere in Queens. Deze globe is gewijd aan het streven van de mens naar vrede door wederzijds begrip en symboliseert haar prestaties in een uitdijend universum. Om daar te geraken, fietsen we door verschillende buurten. Amerikaans, Chinees, Spaans en Portugees horen we overal om ons heen.

Manhattan Bridge

Louis Armstrong House

Unisphere


Sightseeing Manhattan met de metro

We gaan naar de Top of the Rock in het Rockefeller Center en naar The Edge bij Hudson Yard. The Edge is een nieuw uitzichtpunt. Je hebt op deze wolkenkrabber de ervaring om echt op de rand van de top te staan.


Ground zero

Amerikaanse sport

We willen ervaren hoe het is om een honkbalwedstrijd mee te maken. We nemen de metro naar het stadion van de New York Mets.

De ondergrondse wereld is een ervaring op zich.

De volgende keer bezoeken we een wedstrijd met iets meer actie. Dan staat een basketbalwedstrijd op de planning.


Broadway

Een bezoek aan New York is niet compleet als je niet naar een Broadway-show bent geweest. Na MJ the Musical gaan we nog een keer naar Times Square. Dit keer in het donker. Het is er nog steeds druk. Honderden mensen. Het is leuk om hier te zijn en een glimp op te vangen van wat er gaande is in de stad die nooit slaapt.

Times Square

Naar het noorden richting Canada

We fietsen verder op de East Coast Greenway naar het noorden. Dezelfde dag dat we New York verlaten, komen we al in een nieuwe staat: Connecticut. Elke staat heeft zijn eigen slogan. New York is de Empire State en Connecticut is de Constitution State.

Bijna elke dag ontmoeten we mensen die naar ons roepen langs de kant van de weg.

"Waar gaan jullie heen?" "Wat zijn jullie aan het doen?"

Velen van hen zijn enthousiast over onze levensstijl. "Je kunt beter nu leven, want het leven is kort en je weet nooit hoe lang het zal duren". XPLORid today, want gisteren is voorbij en morgen is nooit beloofd.

Lunch

Supermarkten zijn schaars. Je ziet honderden take-aways en enkele kleine kiosks, maar een echte supermarkt is moeilijk te vinden. De fietsroute maakt het er niet makkelijker op. De route is echter erg mooi, natuurrijk en rustig.


Als we eenmaal een supermarkt vinden, zijn er geen bankjes om even uit te rusten en te lunchen. De eerste keer dat we bij een Amerikaans huis aanbellen om te vragen of we op de veranda mogen zitten om te pauzeren, zegt de vrouw des huize:

“Natuurlijk, geniet ervan”.

We zien dat de huizen enorm groot zijn. In Connecticut is er zelfs een wet om ze zo groot te houden. Het is niet toegestaan ​​om ze te splitsen en het land eromheen moet een bepaalde grootte hebben.


Hoe het een tot het ander leidt

Eén van onze Warmshowers hosts adviseert ons om een klein stukje van de route af te wijken en de Willimantic Food Coop te bezoeken voor de lunch. Deze biologische winkel is prachtig.


Terwijl Ben buiten staat te wachten, komen er mensen langs om met hem te praten over ons avontuur. Zo ook Nancy. Ze biedt aan om 20 km verderop bij haar thuis te overnachten. Het ligt op onze route. We hoeven niet eens aan te kloppen om een slaapplaats te vinden.

Overdag worden we vanzelf uitgenodigd. Geweldig!

Wilde dieren

Het is opvallend hoeveel wilde dieren we ​​tot nu toe al hebben gezien. Eekhoorns, schildpadden, roofvogels, bevers, slangen…De vogels zijn ook mooi: vuurrood en geel en ze zingen prachtig.

Hallo Massachusetts - The spirit of Amerika

Net voor Boston rijden we onze derde staat binnen. We hebben een korte pauze in Newton. We logeren in het appartement van Ben’s middelbare schoolvriend Gérard. Het voelt aan alsof we weer in Maastricht zijn. Onder het kussen vindt Ben een MVV-t-shirt. De sjattepieke onesie is "iets" te klein voor Linda. Maar oooh zo schattig.



274 views
bottom of page